♦ Średniej wielkości do dużego (czasem - zwłaszcza w gęstych lasach - wysokie) drzewo liściaste o dość typowym pokroju. |
♦ Duże, dłoniasto klapowane, naprzeciwległe liście. Klapy prostokątne w obrysie, z długimi, ostrymi zębami. Liście niezwykle efektownie przebarwiają się jesienią na żółto i/lub pomarańczowo. |
♦ Ogonki liściowe bardzo długie, wydzielają sok mleczny. |
♦ Jaskrawo żółtozielone kwiaty w stojących baldachach, pojawiają się przed liśćmi w bardzo dużych ilościach (całe drzewa "świecą" na wiosnę niezwykle jaskrawym, żółtozielonym kolorem). |
♦ Owoce: podwójne skrzydlaki ustawione pod kątem >= 120°. Orzeszki płaskie. |
♦ Sprowadzenie klona zwyczajnego do Ameryki Północnej spowodowało zagrożenie dla miejscowych gatunków (rozrasta się on jak chwast w lasach tego kontynentu wypierając rdzenne gatunki). |
♦ Stradivarius z drewna klonu zwyczajnego wykonywał dolne pokrywy swoich skrzypiec. |
█ Zapraszam na swoją nową stronę Rejestr Polskich Drzew Pomnikowych (https://www.rpdp.hostingasp.pl), na której znajdą Państwo najbardziej aktualne dane dotyczące rekordowych drzew w Polsce. Strona ma charakter otwarty - każdy może się zarejestrować i po zalogowaniu dodawać do bazy "swoje" drzewa wraz z ich pomiarami oraz zdjęciami. Bez zalogowania program pracuje w trybie "tylko odczyt" - dodawanie wpisów (także ich modyfikacja i usuwanie) nie jest możliwe, jednak bez przeszkód można przeglądać zgromadzone w bazie dane.
Średniej wielkości (czasem duże) drzewo liściaste o prostym, zwykle niezbyt wysoko rozdzielonym na konary pniu i szerokiej, często prawie kulistej koronie. Dłoniasto klapowane liście klona zwyczajnego są (bardzo) duże, a ich prostokątne w obrysie klapy posiadają brzeg ozdobiony długimi i ostrymi zębami. Ogonek liściowy wydziela sok mleczny. Owoce mają postać podwójnych skrzydlaków z szeroko rozpostartymi skrzydełkami i płaskimi orzeszkami.
Najbardziej efektowną cechą dekoracyjną klona zwyczajnego jest niezwykle intensywna i wyraźnie zmieniająca się w trakcie kolejnych pór roku kolorystyka. W kwietniu, jeszcze przed rozwinięciem liści, drzewo obsypuje się bardzo jasnymi, jaskrawo żółtozielonymi kwiatami i już wtedy zdecydowanie wyróżnia się z otoczenia. W lecie kolor nadają mu jego umiarkowanie ciemnozielone liście i jest to ta pora roku (obok zimy), w której drzewo nie wyróżnia się niczym specjalnym. Sytuacja ulega diametralnej zmianie w październiku, kiedy liście zaczynają się przebarwiać. Przybierają one całą gamę pięknych, niezwykle żywych odcieni koloru żółtego i pomarańczowego, a klon zwyczajny ponownie staje się najbardziej wyróżniającym się kolorystycznie drzewem. Wziąwszy pod uwagę fakt, że w polskiej florze występuje zaledwie kilka drzew, które pod względem intensywności jesiennych barw mogą równać się z klonem zwyczajnym, nie powinno dziwić, że ten rodzimy i dość powszechnie występujący u nas gatunek cieszy się wyjątkową sympatią i należy do najczęściej uprawianych w Polsce drzew ozdobnych.
Systematyka |
Jeden z trzech rodzimych gatunków klona w Polsce (obok jawora i polnego), najbardziej u nas rozpowszechniony (zwłaszcza na nizinach; w górach ustępuje jaworowi). Posiada niemal 100 odmian ozdobnych; np. 'Faassens Black' - odmiana posiadająca ciemnopurpurowe liście, 'Drummondii' - odmiana o liściach biało obrzeżonych, 'Globosum' - odmiana o krzaczastym pokroju.
Drzewo przede wszystkim ozdobne, sadzone także ze względu na miododajność oraz w celu pozyskania cennego drewna.
Pokrój. Średniej wielkości (rzadziej duże) drzewo liściaste o prostym pniu i okrągławej koronie.
Rozmiary.
Wysokość 25-30(35)m. Średnica pnia do 1.5(1.75)m.
█
Najwyższy w Polsce (prawdopodobnie również w Europie!) klon zwyczajny rośnie w Puszczy Białowieskiej i mierzy 37.2m
(TN, 2011, laser). Poza Polską najwyższe drzewo tego gatunku rośnie
w Sonian Forest w Belgii i mierzy 32.6m (LG, 2011, laser).
█
Najgrubszy w Polsce klon zwyczajny rośnie w Sulęczynie w woj. pomorskim. Obwód pnia tego drzewa, mierzony na wys. 0.5m,
wynosi 5.50m (Φ 1.75m) (KB, 2013).
Niewiele cieńsze pnie - o obwodach
5.45m (Φ 1.73m) (KB, 2013) i
5.35m (Φ 1.71m) (KB, 2012) - posiadają(ły) okazy rosnące odpowiednio
we wsi Widugiery w gm. Puńsk w woj. podlaskim oraz w miejscowości Zatom w gm. Drawno w woj. zachodniopomorskim
(to drugie drzewo, zwane Klonem Solarzy, zostało powalone przez wiatr w 2018 r.).
Do krajowej czołówki należy też drzewo rosnące w Ślemieniu niedaleko Żywca w woj. śląskim -
obwód pnia tego klona jest równy 5.21m (Φ 1.66m) (PG, 2020). Więcej informacji na temat rekordowych drzew - patrz dodatek Rekordy.
Szczegóły pokroju.
Pień średniej grubości, generalnie prosty i regularny, choć często skręcony wokół osi przez co
delikatnie falisty w przekroju, przeważnie dość krótki (nisko rozgałęziony), prawie zawsze pojedynczy.
Korona szeroka, kulista lub jajowata, gęsto ugałęziona.
Konary długie do bardzo długich, proste lub lekko łukowato wygięte.
System korzeniowy sercowaty, niezbyt głęboki.
| |||
Klon zwyczajny jest średniej wielkości drzewem liściastym o prostym pniu i szerokiej, okrągławej koronie. |
█ Klon pospolity w Ślemieniu. Jeden z najbardziej okazałych, najgrubszych i najstarszych w Polsce klonów zwyczajnych rośnie w Zespole pomników przyrody w Ślemieniu k. Żwyca w woj. śląskim. Obwód pnia tego drzewa wynosi 5.16m (Φ 1.64m - PG, 2016), zaś jego wysokość jest równa 25m (PG, 2016, laser). Wg tablicy informacyjnej wiek klonu szacowany jest na ok. 400 lat. Z częściowo uschniętą koroną (zwłaszcza przy wierzchołku) i odłamanym olbrzymim konarem drzewo nie jest już w najlepszej kondycji.
█ Klon pospolity w Lusinie. Bardzo okazały klon pospolity rośnie w Lusinie niedaleko Krakowa. Drzewo to charakteryzuje się wyjątkowo rozłożystą koroną, której szerokość dochodzi do 24m. Obwód pnia klonu wynosi 3.86m (Φ 1.23m - PG, 2018). Rośnie on na stromej skarpie tuż przy drodze. Stan zdrowotny na pierwszy rzut oka wydaje się dobry, jednak na pniu widoczne duże owocniki grzybów kapeluszowych.
KoraU młodych drzew jasnoszara i gładka, po pewnym czasie staje się ciemnoszara do czarniawej, pokryta ładnym rysunkiem gęstych i niezbyt głębokich, pionowych bruzd. |
Młode pędy owalne, brązowawe do oliwkowozielonych, nagie. Pąki zimą ciemnoczerwone, wiosną przed otwarciem miejscami czerwonawe, a miejscami oliwkowozielone, przez pozostały czas brunatnoczerwone, okryte 2-3 parami nagich, jedynie na brzegu lekko orzęsionych łusek, wierzchołkowe duże, jajowate, lekko zaostrzone, boczne znacznie mniejsze, wąskojajowate, przylegające do pędu. Pąki kwiatowe przed otwarciem znacznie się powiększają i przyjmują odwrotnie jajowaty kształt.
→ Zimowe pąki klona zwyczajnego są ciemnoczerwone. → / →→ / →→→ Pąki kwiatowe przed otwarciem znacznie się powiększają. |
Blaszkowate, pojedyncze. Blaszka w ogólnym zarysie okrągława, dłoniasto klapowana, duża: długości 8-17cm i szerokości 10-20cm,
obustronnie zielona i lekko błyszcząca, naga. Klapy w liczbie 5(-7), prostokątne w obrysie, na końcu długo zaostrzone,
średnio głęboko wcięte, na każdej z nich występuje 3-5 ostro wyciągniętych zębów, pomiędzy którymi znajdują się łagodnie
zaokrąglone zatoki.
Ustawienie:
naprzeciwległe na bardzo długich, nawet do 20(-30)cm(!) ogonkach, które po przełamaniu wydzielają mleczny sok (dobra cecha rozpoznawcza
gatunku).
Okres występowania:
IV-X. Liście zaczynają się rozwijać w kwietniu, około 2 tygodnie po zakwitnięciu kwiatów.
Jesienią przebarwiają się przybierając całą gamę pięknych, żywych odcieni koloru głównie żółtego i pomarańczowego, ale czasami
także czerwonego. Pod względem intensywności jesiennych barw klon zwyczajny należy do najbardziej efektownych drzew w Polsce.
Równać się z nim mogą w zasadzie tylko buk zwyczajny, sumak octowiec, morwa biała i jesion pensylwański (który jednak przebarwia się
wcześniej i na krótszy czas).
█
Przebarwienie liści klona zwyczajnego rozpoczyna się na początku października; w połowie tego miesiąca drzewa są już
w większości żółtopomarańczowe. Masowe opadanie liści ma miejsce w drugiej połowie października.
Dłoniasto klapowane liście klona zwyczajnego mają klapy zakończone wyciągniętymi zębami. Ich długie ogonki liściowe wydzielają mleczny sok (powiększenie). Na długopędach i pędach odroślowych liście osiągają bardzo duże rozmiary. |
Więcej... |
Jedną z najbardziej dekoracyjnych cech klona zwyczajnego jest niezwykle efektowne, bardzo jaskrawe przebarwianie się liści jesienią. Mamy tu do czynienia z całą gamą pięknych, żywych odcieni koloru żółtego i pomarańczowego aż do czerwonego:
Generalnie obupłciowe (choć często tym samym osobniku występują także kwiaty pręcikowe - poligamia),
owadopylne i bardzo miododajne, liczne, zebrane kwiatostany w postaci szczytowych, wyprostowanych baldachgron.
Pojedyncze kwiaty niewielkie - do 1cm średnicy, jaskrawo żółtozielone, posiadają podwójny, 5-krotny okwiat oraz osadzone
na okrągłym dysku miodnikowym 8 pręcików i 1 słupek.
Płatki korony identyczne z działkami kielicha, o nieowłosionych brzegach.
Okres kwitnienia:
IV-IV/V(V) (krótko przed rozwinięciem się liści). Kwiaty tworzą się stosunkowo wcześnie, bo już z początkiem kwietnia
(najwcześniej z rodzimych klonów), na 2-3 tygodni przed rozwojem liści.
Okres kwitnienia trwa około 3 tygodnie.
█
Ze względu na dużą ilość kwiatów i ich niezwykle jaskrawy, jasnożółtozielony kolor, kwitnące w połowie kwietnia klony zwyczajne
wyglądają tak, jak gdyby były obsypane młodymi liśćmi (patrz zdj. poniżej).
Zakwitające przed rozwojem liści, żółtozielone kwiaty klona zwyczajnego są zebrane w stojące, szczytowe baldachgrona. Kolor kwiatów jest tak jaskrawy, że wydają się one wręcz świecić: |
||
↑ Niewielkie pojedyncze kwiaty posiadają okrągły dysk miodnikowy. |
Więcej... |
Podwójne skrzydlaki z dużymi, płaskimi (różnica w stos. do jawora!) orzeszkami i szerokimi skrzydełkami długości 4-5cm,
ustawionymi pod kątem mocno rozwartym (co najmniej 120°), początkowo jasnozielonymi, po dojrzeniu (jasno)brązowymi.
Okres dojrzewania owoców:
IX-X.
█
Budowa skrzydlaków powoduje, że spadając kręcą się one wokół własnej osi i w ten sposób spowalniają opadanie.
Umożliwia to rozsiewanie nasion w odległości przekraczającej 2-3 krotnie wysokość macierzystego drzewa.
█
Klon pospolity rosnący na otwartej przestrzeni zaczyna owocować w wieku 10-20 lat, w zwartym drzewostanie - w wieku 25-40 lat.
Lata obfitego owocowania przypadają co 2-3 lat lub nawet każdego roku. Zdolność kiełkowania nasion jest wysoka, wynosi ona około 85%.
Owoce klona zwyczajnego to podwójne skrzydlaki z płaskim orzeszkiem i skrzydełkami ustawionymi pod mocno rozwartym kątem: |
|
Więcej... |
Jasne - białe z żółtawym lub różowawym odcieniem, przeważnie beztwardzielowe (jeśli posiada twardziel, to jest ona zwykle stosunkowo
niewielka i słabo zaznaczona, jasnobrązowawa), zwarte, ciężkie i twarde, przy tym bardzo sprężyste, mało kurczliwe, trwałe
(choć nieco mniej niż u jawora), cenione w przemyśle, używane do produkcji mebli, oklein, podłóg oraz instrumentów muzycznych.
█
Z moich obserwacji wynika, że mimo opisanych dobrych właściwości mechanicznych drewna klona zwyczajnego,
po każdej dużej wichurze drzewo to stanowi jeden z największych udziałów wśród wiatrołomów.
Więcej na ten temat w artykule Drzewa i wiatr.
| ||||
↑ Bardzo jasne drewno klona zwyczajnego jest beztwardzielowe lub posiada niewielką, jasnobrązową twardziel. |